Kushtuar Heroit te Llapit Fazli Fetahu

Oj Kosovë, Kosovë jon Llapjane
nga lashtësia që gjallon,
gjithë ke qenë kala vigane
të gjitha kohërave që ‘u reziston.

Digë e fortë je prej çeliku
nuk ka forcë qe të gjunjëzon,
kurr s’u trembe nga armiku
s’ka pushtues ty qe të pushton.

Djem e vajza i ke petrita
shiu as bora s’i ndalon
për çdo ditë iu shtohet rrita
të kënaqet zemra, kur i shikon.

Fazli Fetahu djalë Llapjan
at petrit që e rrite në gji,
at lulkuqe, lulkosove
lum që e kishe atë djalë të ri.

At djalosh atë bir shqiptari
që nuk trembej nga armiku,
i edukuar si është më së mbari
nga atdheu ai kurr nuk iku.

Bashkë me Mirsadin u flijuan
për të mos lëshuar trollin e të parit,
në fshatin Surdull këta e pësuan
nga gjakatarët e barbarit.

Në çaste të fundit pak pa rënë
përsëri veten dëshmuan,
shkjaut ia shanë këta babë e nënë
sytë t’ua mbyllnin, nuk lejuan.

Qit bre shkja he bir i shkinës
se për plumb mua më ka lindë nëna,
ti barbar je i Vlasinjës
prap Kosova ka djem si ZaNa.